Afbeelding
.

Indrukwekkende herdenkingstocht

· leestijd 1 minuut Algemeen

VAASSEN- Zaterdag stond in Vaassen in het teken van de herdenkingstocht, georganiseerd door FL Youth (Molukse jongeren 4e generatie), Stichting Verloren Banden en Wijkraad Berkenoord 2. Tijdens deze tocht werd een aantal momenten herdacht: 70 jaar Molukkers in Nederland, 40 jaar Moluks kerkgebouw Musafir in Vaassen en vooral de gewelddadige ontruiming van woonoord Vaassen nu 45 jaar geleden. 

De wandeltocht van 9 km startte vanaf het gemeentehuis in Epe met zo’n 120 wandelaars. Bij het tankstation aan de Laan van Fasna in Vaassen sloot een grote groep aan, waaronder burgemeester Tom Horn en wethouder Lia de Waard- Oudesluijs, waarna de tocht eindigde in de Molukse wijk. Bij het Molukse monument werden kransen gelegd door de Molukse kerken en de wijkraad. Burgemeester Tom Horn en wethouder Lia de Waard- Oudesluijs spraken van een indrukwekkende tocht. “Het is mooi dat we er mogen zijn. Het was hartverwarmend. De saamhorigheid is groot, dat voel je echt, niet alleen in de stoet maar ook buiten de stoet. Het is een belangrijke stap, een stap die we met elkaar zetten. Aan de ene kant het erkennen van het leed en aan de andere kant de stappen die we zetten naar de toekomst.” Allison Leuwol van de wijkraad noemde het een gedenkwaardige dag. “We hadden niet gedacht dat zoveel mensen zich zouden aanmelden voor de wandeltocht. Het laat zien dat iedereen saamhorigheid en verbondenheid belangrijk vinden. Niet alleen bewoners van de wijk maar ook oud-bewoners en zelfs mensen die niet hier hebben gewoond.” Jaroah Haumahu, oprichter en voorganger van de 73 Generation Church in Epe, was trots om als 3e generatie het gebed uit te brengen. Dorina Sedoeboen droeg een gedicht voor. Jeftha Pattikawa van Stichting Verloren Banden over de ontruiming op 14 oktober 1976. “Over die dag praten we nog steeds heel moeilijk. Na die dag sloot de Vaassense gemeenschap zich voor alles buiten dit woonoord. Veel jongeren raakten verslaafd. Maar, ondanks de problemen was het voor ons kinderen net alsof het zomer was. Er waren activiteiten, de kerk, uitjes, het werk van Waspada. Veel instanties die de gemeenschap overeind hielden. Ik zie velen hier staan, maar ook heel veel niet.” Toch ziet Pattikawa bloei en veerkracht. “Die veerkracht en verbondenheid zie ik nog steeds. Velen wonen hier niet meer, wij zijn Amsterdam, Utrecht, noem maar op, wij zijn overal. Maar wij zijn nog steeds Vaassen! We zijn al 70 jaar in Nederland, meer dan een halve eeuw in Vaassen. We zijn het niet altijd met elkaar eens, maar dat is oké. Het belangrijkste is; we gaan nu van wantrouwen naar vertrouwen. De ontruiming heeft een wond achtergelaten. Ik vraag jullie: praat erover! Samen moeten we het een plek geven in ons hart en in onze geschiedenis. Samen bouwen we aan de toekomst en aan de wijk!” De dag werd afgesloten met een ronde tafel gesprek in het stichtingsgebouw tussen de wijkraad en (oud) Vaassenaren uit de Molukse wijk van de 2e generatie over de volgende stappen aangaande de aangenomen motie ‘Bijzondere status graven Molukse KNIL-militairen’.

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding